Üşüyor Gölgelerimiz

bahçelerimiz bitmiş bir oyundan darmadağın
onlarca sene ekmiştik yeşil tarhlara oysa
tel kapıdan bakıyorken
ölmeyecek sandığımız
verandamızda oturan yaşlı bir teyzeydi zaman
…
şimdi bütün tarhlarda ayak izimiz
gölgemiz verandada sallanan tahta sandalye
cebimizde kartopu gerçeklerimiz
kavrasak onlar erir
kavramasak biz…


.