/sadeleşip de geldimdi kendimden sana
tanelerimi kuşanıp gidebilirim/
kumu savur uruğu aynalara
ihlal et içinin sınırlarını
kekik kokularını üzmeden ama
kapı önleri
kadınlar
mahalle ağızları
dağdan yuvarlanan taş
toprağa yürüyen kök
hepsi ne kadar dahil bak akışa
herşey ne kadar yolunda
akıl olmasa
/aradan vaktiyle sayfa çektik diye mi
kopuyor bir yerlerimiz hiç yazılmadan/
yaşamı öldüğüne ikna edebilirim
telaşsız, alelâde
sokaklar, kaldırımlar
en fazla sizler kadar
birkaç zaman önce ölmüş olabilirim
Betül AKDAĞ
No comments:
Post a Comment